رابطه نسبت انگشت دوم به چهارم با ویژگی های آنتروپومتریک و فیزیولوژیک و زیست حرکتی دانش آموزان ابتدایی دختر

هدف از این تحقیق بررسی رابطه نسبت انگشت دوم به چهارم با ویزگی های آنتروپومتریک، فیزیولوژیک و زیست حرکتی دانش آموزان دختر ابتدایی می باشد. در روش نمونه گیری تعداد 208 نفر از دانش آموزان دختر ابتدایی دو مدرسه از مدارس ابتدایی شهر بناب بصورت داوطلبانه حاضر به انجام تست شدند. این پژوهش از نوع توصیفی می باشد. و ابزار اندازه گیری شامل: کالیپر، اسکنر، متر نواری، دستگاه قدسنج، ترازوی وزن کشی، کرنومتر، دستگاه بارفیکس، تخته انعطاف پذیری، تشک دراز نشست، کیسه شنی، پرسشنامه بوده و این نوع از طرح پژوهش برای کمک به مربیان جهت کشف استعدادهای دانش آموزان از نظر ویژگی های آنتروپومتریک و فیزیولوژیک و زیست حرکتی و رابطه آن با نسبت انگشت دوم به چهارم ارزیابی شده و نتایج در قالب نمودارها و جداول و بحث و بررسی ارائه خواهد شد. در نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنی داری را بین طول دو دست با نسبت انگشتان دوم به چهارم و ارتباط معکوس معنی دار قوی بین نسبت دور کمر به باسن(whr ) با این نسبت نشان داد. همچنین همبستگی مثبت قوی و معنی داری بین انگشتان دوم و چهارم در دست راست و چپ به صورت دو طرفه مشاهده شد و بین ارتفاع قامت و نسبت انگشتان دوم به چهارم ارتباطی نزدیک به معناداری گزارش شد. ارتباط معنی داری بین ویژگی های ترکیب بدنی و فیزیولوژیکی و شاخص های زیست حرکتی با نسبت فوق دیده نشد.